Κόσμος

«Αν τα γεγονότα δεν ταιριάζουν με τη θεωρία, αλλάξτε τη θεωρία, λέει μια παλιά ρήση. Πολύ συχνά όμως, είναι πιο εύκολο να κρατήσουμε τη θεωρία και να αλλάξουμε τα γεγονότα. Τουλάχιστον, αυτό φαίνεται να πιστεύουν η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες που τάσσονται υπέρ της λιτότητας.

Παρόλο που τα γεγονότα βρίσκονται ακριβώς μπροστά τους αυτοί συνεχίζουν να αρνούνται την πραγματικότητα», αναφέρει ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, με πρόσφατο άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Guardian, χαρακτηρίζοντας «απόλυτη καταστροφή» τη λιτότητα.

«Η λιτότητα έχει αποτύχει», τονίζει. «Οι υπέρμαχοί της όμως είναι πρόθυμοι να ισχυριστούν ότι πέτυχε, βασιζόμενοι στην πιο αδύναμη απόδειξη: ότι δηλαδή η οικονομία δεν καταρρέει πλέον, άρα η λιτότητα είναι αποτελεσματική! Με την ίδια λογική όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι το να πηδήξεις από έναν γκρεμό είναι ο καλύτερος τρόπος για να κατέβεις το βουνό. Κάθε πτώση κάποια στιγμή τελειώνει. Η επιτυχία όμως δεν θα πρέπει να μετριέται μόνο από το ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει ανάκαμψη, αλλά από το πόσο γρήγορα έρχεται αυτή η ανάκαμψη και πόσο εκτεταμένη είναι η ζημιά που προκάλεσε η ύφεση».

«Από αυτήν την άποψη», συνεχίζει ο Στίγκλιτς, «η λιτότητα ήταν μια απόλυτη καταστροφή, κάτι που γίνεται όλο και πιο εμφανές καθώς οι οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έρχονται για μία ακόμα φορά αντιμέτωπες με στασιμότητα, εάν όχι με τριπλή ύφεση, με την ανεργία να παραμένει σε επίπεδα ρεκόρ και το κατά κεφαλήν πραγματικό ΑΕΠ σε πολλές χώρες να παραμένει χαμηλότερο των προ κρίσεως επιπέδων. Μάλιστα, ακόμα και στις οικονομίες που εμφανίζουν τις καλύτερες επιδόσεις, όπως για παράδειγμα η γερμανική, η ανάπτυξη από το 2008 είναι τόσο αργή που σε άλλες συνθήκες θα χαρακτηριζόταν ζοφερή».

Όπως επισημαίνει, οι πιο ταλαιπωρημένες χώρες βρίσκονται σε κατάσταση κατάθλιψης. Δεν υπάρχει άλλη λέξη που να περιγράφει τις οικονομίες της Ισπανίας ή της Ελλάδας, όπου σχεδόν ο ένας στους τέσσερις -και πάνω από το 50% των νέων- δεν μπορεί να βρει δουλειά.

Το να πει κανείς ότι το φάρμακο είναι αποτελεσματικό διότι το ποσοστό της ανεργίας έχει μειωθεί κατά λίγες ποσοστιαίες μονάδες, ή διότι φαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει μια ισχνή ανάπτυξη είναι το ίδιο με αυτό που λέει ένας κουρέας του Μεσαίωνα ότι η αφαίμαξη είναι αποτελεσματική διότι ο ασθενής δεν έχει πεθάνει... ακόμα!

Βασιζόμενος στη μέτρια ανάπτυξη της Ευρώπης από το 1980 και ύστερα, ο Stiglitz υπολογίζει πως η οικονομία της ευρωζώνης σήμερα βρίσκεται τουλάχιστον 15% χαμηλότερα από εκεί όπου θα ήταν εάν δεν είχε συμβεί η οικονομική κρίση του 2008, γεγονός που υποδηλώνει απώλεια 1,6 τρισ. δολαρίων μόνο για φέτος, και συνολική απώλεια άνω των 6,5 τρισ. δολαρίων. Το πιο ανησυχητικό, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι το χάσμα διευρύνεται αντί να κλείνει, και αυτό σημαίνει απλά ότι η μακροχρόνια ύφεση μειώνει την προοπτική ανάπτυξης της Ευρώπης.

Την ίδια ώρα, όμως, η Γερμανία συνεχίζει να πιέζει άλλες χώρες να ακολουθήσουν πολιτικές που αποδυναμώνουν τις οικονομίες, αλλά και τις δημοκρατίες τους. Όταν οι πολίτες ψηφίζουν επανειλημμένως για αλλαγή πολιτικής -κυρίως για θέματα που αφορούν τη διαβίωσή τους-, αλλά τους λένε πως τα ζητήματα αυτά αποφασίζονται από άλλους ή ότι δεν έχουν επιλογή, τόσο η δημοκρατία όσο και η πίστη στο ευρωπαϊκό project πλήττονται.

Πριν από τρία χρόνια, η Γαλλία ψήφισε για αλλαγή, αλλά το μόνο που δόθηκε στους ψηφοφόρους ήταν μία ακόμα δόση φιλοεπιχειρηματικής λιτότητας.
Στην Ιταλία, ο Ματέο Ρέντσι πιέζεται να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις. Ευτυχώς, έχει τη λογική να αναγνωρίζει ότι η πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικές τιμές δεν έχει λογική.

Το πιο τραγικό της υπόθεσης, καταλήγει ο οικονομολόγος, είναι ότι όλα τα δεινά που υφίσταται η Ευρώπη ήταν περιττά.

Για την νέα «εμφάνιση» της κρίσης στην Ευρωζώνη, η οποία δεν είχε εξαφανιστεί ποτέ, κάνει λόγο σε άρθρο του το περιοδικό Economist. 

Χάσμα φαίνεται ότι χωρίζει την καγκελάριο Μέρκελ από τους «γκουρού» της παγκόσμιας οικονομικής έρευνας, όπως κατέδειξε η πρόσφατη συνάντηση των νομπελιστών οικονομολόγων στο Λιντάου της Γερμανίας.

«Φαίνεται πως η Μέρκελ δεν έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης», παρατηρεί ο Έντμουντ Φελπς, κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας 2006.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της Die Welt, ο καθηγητής Μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια δεν μασάει τα λόγια του όταν αναφέρεται στη διαχείριση της «ευρωκρίσης» από τη γερμανίδα καγκελάριο. Και δεν είναι ο μόνος. Μπορεί οι 17 νομπελίστες οικονομολόγοι που έδωσαν το «παρών» στην 5η Συνάντηση του Λιντάου να διαφωνούν σχεδόν σε όλα τα μεγάλα οικονομικά θέματα, σε ένα, ωστόσο, συμφωνούν: στην κριτική τους προς την Άγκελα Μέρκελ.

Οι επικριτές της καγκελαρίου δεν περιορίζονται στον κύκλο των κεϋνσιανιστών. Συντηρητικοί, οπαδοί της Θεωρίας των Παιγνίων ακόμη και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι εκφράζουν τη διαφωνία τους στην πολιτική της λιτότητας που η καγκελάριος έχει επιβάλει στην ευρωζώνη. «Με συλλογική απόρριψη αντιμετωπίζει η ελίτ της παγκόσμιας οικονομικής έρευνας τις προτάσεις της γερμανίδας καγκελαρίου για την επίλυση της κρίσης του ευρώ», παρατηρεί η Welt am Sonntag.

«Η μετωπική επίθεση των σημαντικότερων εγκεφάλων κατά της γερμανικής πολιτικής καταδεικνύει όχι μόνο πόσο διευρύνθηκε το χάσμα μεταξύ πολιτικής και οικονομίας –κυρίως όσον αφορά θέματα όπως η "ευρωκρίση", αλλά καθιστά επίσης σαφές πόσο δύσκολο είναι για τη Γερμανία να επιβάλει τις ορθόδοξες οικονομικοπολιτικές της απόψεις στην Ευρώπη», επισημαίνει ο Χόλγκερ Σέπιτς στην κυριακάτικη εφημερίδα.

Ο οικονομικός συντάκτης της γερμανικής συντηρητικής εφημερίδας αναφέρει επίσης ότι «οι οικονομολόγοι αναμένουν πως η Μέρκελ θα πρέπει να αναθεωρήσει κι άλλες γερμανικές θέσεις εάν δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο το ευρώ».

«Η Μέρκελ ακολουθεί στην Ευρώπη μια εντελώς εσφαλμένη πολιτική. Η πορεία λιτότητας που έχει επιβάλει θα οδηγήσει την ευρωζώνη σε βαθιά ύφεση», εκτιμά ο νομπελίστας οικονομολόγος Έρικ Μάσκιν που διδάσκει στο Χάρβαρντ.

Η ίδια η καγκελάριος, κατά την εναρκτήρια ομιλία της στην συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν και 450 νέοι οικονομολόγοι υπεραμύνθηκε της πολιτικής της, τονίζοντας ότι τα "κατασκευαστικά σφάλματα" του οικονομικού και νομισματικού συστήματος θα πρέπει να αρθούν με την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων σε βάρος εκείνων που υπερχρεώνονται και οι οποίοι αρνούνται να προωθήσουν τις δέουσες μεταρρυθμίσεις.

Απευθυνόμενη προς τη Γαλλία και την Ιταλία, χωρίς όμως να τις κατονομάσει, η Άγκελα Μέρκελ έθεσε ρητορικά το ερώτημα «εάν θα πρέπει κανείς να υπερχρεώνεται προκειμένου να επιτύχει τον στόχο της ανάπτυξης». Την εν λόγω επισήμανση της καγκελαρίου εξέλαβαν μάλλον ως πρόκληση οι νομπελίστες, έχοντας προφανώς κατά νου τα απογοητευτικά για την ευρωζώνη οικονομικά στοιχεία του δεύτερου τριμήνου του 2014.

«Δεν είχα ιδιαίτερα θετική άποψη για το ευρώ και εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πόσο ισχυρή είναι η πολιτική βούληση για το κοινό νόμισμα, ωστόσο, εφόσον έχετε ταχθεί υπέρ του ευρώ θα πρέπει να κάνετε και κάτι υπέρ αυτού», λέει ο Λαρς-Πέτερ Χάνσεν, νομπελίστας Οικονομικών για το 2013. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγο, αναφέρεται στην οικονομική στασιμότητα και για την υπέρβασή της προτείνει επενδύσεις στην εκπαίδευση και στις υποδομές. «Το να απειλείς μια χώρα που ήδη έχει καταρρεύσει με περαιτέρω κυρώσεις δεν το βρίσκω τόσο καλή ιδέα» λέει ο Χάνσεν αναφερόμενος στα μέτρα αντιμετώπισης των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης.

Το ίδιο επικριτικός έναντι της καγκελαρίου είναι και Τζέιμς Μίρλες, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Ο κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας 1996 εκτιμά ότι η Μέρκελ δέχεται «εσφαλμένες συμβουλές». Η Μέρκελ «έχει ήδη αντιληφθεί ότι το ευρώ έχει κατασκευαστικά ελαττώματα, αλλά από αυτή τη διαπίστωση εξάγει εσφαλμένα συμπεράσματα», επισημαίνει ο σκωτσέζος οικονομολόγος, εκτιμώντας ότι το ευρώ δεν έχει πολλές πιθανότητες επιβίωσης.

Ο Μίρλες παραπέμπει στην «δραματικά» υψηλή ανεργία στις χώρες-μέλη της ευρωζώνης, η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα το κοινό νόμισμα. «Το κόστος για τη διατήρηση του ευρώ είναι υψηλό και θα πρέπει να είναι κανείς διατεθειμένος να το αναλάβει», λέει ο σκωτσέζος νομπελίστας.

Την άποψη του Τζέιμς Μίρλες για οικονομικό επιτελείο της καγκελαρίου συμμερίζεται, τέλος, και ο Έρικ Μάσκιν. «Ένα είναι βέβαιο, η Μέρκελ έχει τους λάθος οικονομικούς συμβούλους» υποστηρίζει ο αμερικανός οικονομολόγος.

matrix24

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα αρχίσει να αγοράζει δέσμες τραπεζικών δανείων και άλλες μορφές καλυμμένων αξιόγραφων και ομολόγων από τα μέσα του μήνα, σε μία προσπάθεια να επιτύχει την επανεκκίνηση της οικονομίας της Ευρωζώνης, παρά τη δυσαρέσκεια που εκφράζεται στη Γερμανία και αλλού.

Η ΕΚΤ διατήρησε το βασικό της επιτόκιο αμετάβλητο στο 0,05%, επίπεδο που έχει χαρακτηρίσει ως το «κατώτατο όριο». Ο πρόεδρος της Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι η κεντρική τράπεζα θα αρχίσει να αγοράζει καλυμμένα ομόλογα (μία μορφή εγγυημένων τίτλων) από τις τράπεζες στα μέσα του Οκτωβρίου και ομόλογα που βασίζονται σε τραπεζικά δάνεια (asset-backed securities, ABS) σε κάποιο χρονικό σημείο στο τέταρτο τρίμηνο του έτους.

Η ΕΚΤ θα αγοράζει ομόλογα (ABS) και από την Ελλάδα και την Κύπρο, όπου η πιστοληπτική διαβάθμισή τους είναι χαμηλότερη από αυτή που δέχεται η κεντρική τράπεζα ως ενέχυρο κατά τη χορήγηση ρευστότητας στις τράπεζες (κάτω από το BBB-). Ωστόσο, ο κ. Ντράγκι είπε ότι αυτό θα γίνει με όρους - μεταξύ των οποίων είναι η παραμονή των χωρών σε πρόγραμμα -, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος για την ΕΚΤ. «Θέλουμε όσο το δυνατόν να μην κάνουμε εξαιρέσεις, αλλά επιδεικνύοντας σύνεση», τόνισε ο κ. Ντράγκι στη συνέντευξη τύπου που έδωσε μετά τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ στη Νάπολη, προσθέτοντας: 

«Έτσι, αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε χώρες που έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση χαμηλότερη από το BBB-, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, αποκλίνοντας (σ.σ.: από τους κανονισμούς), με δύο όρους. Ο πρώτος όρος είναι η ύπαρξη μίας σειράς μέτρων που περιορίζουν τον κίνδυνο, ο οποίος θα μπορούσε να υπάρξει από τις συγκεκριμένες αγορές, ώστε τα στοιχεία ενεργητικού που θα αγορασθούν εκεί να είναι αντίστοιχα από πλευράς κινδύνου με τα στοιχεία ενεργητικού που θα αγορασθούν σε άλλες χώρες... Και, μετά, υπάρχει ένας δεύτερος όρος, θα έλεγα (όρος) σύνεσης, που είναι βασικά ότι οι χώρες πρέπει να έχουν ένα τρέχον πρόγραμμα με την ΕΕ». 

Μεταξύ των μέτρων μείωσης του κινδύνου των ελληνικών και κυπριακών ομολόγων που ανακοίνωσε η ΕΚΤ περιλαμβάνεται η πρόβλεψη ενός ανώτερου ορίου αγοράς κάθε έκδοσης ομολόγων στο 30% – έναντι 70% για τις άλλες χώρες – και η κατάθεση επιπλέον ενεχύρων τουλάχιστον 25%.

Αυτή η προοπτική, σημειώνει το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς, έχει πάντως προκαλέσει ήδη αντιδράσεις στη Γερμανία και αλλού. Ο κ. Ντράγκι κάλεσε τις κυβερνήσεις να στηρίξουν το σχέδιο αγοράς των ομολόγων με εγγυήσεις για τα τμήματα των ABS που έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, μία κίνηση που θα έδινε πλήρη ασφάλεια στην αγορά και θα ενθάρρυνε και άλλους αγοραστές. Ωστόσο, η Γαλλία και η Γερμανία απάντησαν αρνητικά στην έκκληση αυτή. Ο επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας (Μπούντεσμπανκ) Γενς Βάιντμαν έχει εκφράσει ήδη τις αμφιβολίες του για το πρόγραμμα αγοράς ABS. «Αυτή είναι μία επικίνδυνη μεταβίβαση που θα ήταν δικαιολογημένη σε μία ακραία κατάσταση, αλλά θεωρώ ότι είναι από κάθε πλευρά προβληματική στο σημερινό περιβάλλον», δήλωσε ο κ. Άξελ Βέμπερ, προκάτοχος του κ. Βάιντμαν στην ηγεσία της Μπούντεσμπανκ.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ χαρακτήρισε «πολύ κατανοητή» την αύξηση του ευρωσκεπτικισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένης της αδύναμης οικονομίας της.

«Είναι πολύ κατανοητό ότι οι πολίτες είναι ευρωσκεπτικιστές, επειδή τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά... Σε αυτό το μέρος του κόσμου (τη Νότια Ευρώπη) τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, είναι εκτεταμένη η ανεργία και είναι πολύ αδύναμη η οικονομική δραστηριότητα, με μία ύφεση που σε ορισμένες χώρες φαίνεται να μην τελειώνει ποτέ. Επομένως, δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι οι πολίτες θα είναι ενθουσιασμένοι με αυτό. Στο άλλο μέρος της Ευρώπης υπάρχει (σ.σ.: ο ευρωσκεπτικισμός), επειδή οι πολίτες αισθάνονται ότι πληρώνουν για όλους τους άλλους», δήλωσε ο κεντρικός τραπεζίτης.

Ο κ. Ντράγκι επανέλαβε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ είναι ομόφωνο στη δέσμευσή του να χρησιμοποιήσει πρόσθετα μη συμβατικά μέτρα στα πλαίσια της εντολής της κεντρικής τράπεζας, εφόσον χρειασθεί να αντιμετωπίσει τον πολύ χαμηλό πληθωρισμό στην Ευρωζώνη (τον Σεπτέμβριο υποχώρησε στο 0,3% έναντι στόχου της ΕΚΤ για λίγο κάτω από το 2%). Ο κεντρικός τραπεζίτης τόνισε ότι η πολιτική της ΕΚΤ θα πρέπει να συνοδευθεί από ανάλογη δημοσιονομική πολιτική και πολιτική για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να είναι πιο αποτελεσματική. «Δεν υπάρχει κάποιο παζάρι εδώ, του τύπου ‘εμείς θα κάνουμε αυτά, αν εσείς κάνετε εκείνα’. Γνωρίζουμε ότι τα μέτρα μας θα είναι περισσότερο αποτελεσματικά ή κάποιες φορές θα είναι αποτελεσματικά, μόνο αν υπάρχουν και άλλες πολιτικές... Κάθε παράγοντας πρέπει να παίξει τον ρόλο του», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ταυτόχρονα, ο Μάριο Ντράγκι έκανε σαφές ότι θα πρέπει να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη, σημειώνοντας: «Η νομοθέτηση και εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων είναι σαφές ότι πρέπει να αποκτήσει δυναμική σε αρκετές χώρες. Αυτές αφορούν τις αγορές προϊόντων και εργασίας καθώς και δράσεις για την βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος».

skai

Το οικονομικό μοντέλο της Γερμανίας στο στόχαστρο της ΕΕ. "Αυξήστε μισθούς και μειώστε τα υπερβολικά πλεονάσματα", το μήνυμα των Βρυξελλών στη Μέρκελ

Οι Βρυξέλλες θεωρούν "απαραίτητη" την αύξηση των μισθών στη Γερμανία, καθώς έτσι η χώρα θα βοηθήσει σε πολλαπλά επίπεδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σημείωσε το Σάββατο ο Ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για την Απασχόληση, τις Κοινωνικές Υποθέσεις και την Κοινωνική Ένταξη Λάσλο Άντορ.

"Είναι πολύ σημαντικό η Γερμανία να πολλαπλασιάσει τις δημόσιες επενδύσεις, να τονώσει τη ζήτηση και να μειώσει τα υπερβολικά εμπορικά πλεονάσματα, τα οποία ζημιώνουν τους ευρωπαίους εταίρους τους.

Προς τούτο, μια αλλαγή της μισθολογικής πολιτικής είναι απαραίτητη, κατά την άποψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής», εξήγησε ο Ούγγρος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα Die Welt και δημοσιεύεται σήμερα Κυριακή.

"Η αύξηση των μισθών συνεχίζει να υπολείπεται σε σχέση με την εξέλιξη της παραγωγικότητας" εδώ και πάνω από δέκα χρόνια στη Γερμανία, επισήμανε κριτικά ο Ευρωπαίος επίτροπος μιλώντας στη συντηρητική γερμανική εφημερίδα.

"Θα ήταν προτιμητέο οι μισθοί να αυξάνονται παράλληλα με την παραγωγικότητα", πρόσθεσε ο ίδιος.

Μεγάλα περιθώρια αναπροσαρμογής προς τα πάνω

Ο διάλογος περί της αύξησης των μισθών έχει αναζωπυρωθεί το τελευταίο διάστημα στη Γερμανία. Ο Γενς Βάιντμαν, ο επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ, του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος της χώρας, εκτιμούσε μάλιστα πρόσφατα ότι οι μισθοί έχουν περιθώριο να αυξηθούν έως και κατά 3% στη χώρα αυτή, όπου κατά τόπους «βρισκόμαστε σχεδόν σε κατάσταση πλήρους απασχόλησης».

Η Γερμανία εφάρμοσε μια πολιτική περιορισμού των μισθών εδώ και χρόνια, κι αυτός υπήρξε ένας καθοριστικός παράγοντας για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών της.

Ενώ η ευρωζώνη συνεχίζει να βρίσκεται εν μέσω οικονομικού μαρασμού, η ιδέα αυτή κερδίζει έδαφος μεταξύ ορισμένων Ευρωπαίων, για τους οποίους η άνοδος των μισθών στη Γερμανία θα αποδεικνυόταν επωφελής για όλους στην ΕΕ, αφού θα διόρθωνε εν μέρει το χάσμα ανταγωνιστικότητας, αλλά και θα τόνωνε την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών στη μεγαλύτερη αγορά της Ευρώπης.

Η Γαλλία έχει προβεί επανειλημμένως σε εκκλήσεις για αυτό, το τελευταίο διάστημα μάλιστα διά στόματος του προέδρου της χώρας Φρανσουά Ολάντ. Η ρητορική του έχει θερμούς υποστηρικτές στη Γερμανία, ιδίως στις τάξεις των σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι εξάλλου εισηγήθηκαν το νόμο για τον κατώτερο μισθό ο οποίος θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2015.

Όμως η επιβράδυνση της γερμανικής οικονομίας το δεύτερο τρίμηνο ρίχνει μια βαριά σκιά στις επιθυμίες και τις προσδοκίες για αυξήσεις των μισθών. Η οικονομία της μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ συρρικνώθηκε κατά 0,2% από τον Απρίλιο ως τον Ιούνιο του 2014.

Σε αυτό το πλαίσιο, η εργοδοσία στη Γερμανία έχει ήδη προειδοποιήσει ότι οι διαπραγματεύσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε διάφορους κλάδους, οι οποίες προβλέπεται να αρχίσουν να διεξάγονται τους επόμενους μήνες, "θα είναι δύσκολες".

Με πληροφορίες από ΑΠΕ