Άρθρα

"Ορατότης μηδέν" ήταν ο τίτλος μιας παλαιάς δραματικής ελληνικής ταινίας.

Αυτός ο τίτλος μπορεί κάλλιστα να περιγράψει το κλίμα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ.
Oι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι αισιόδοξοι για την έξοδο από το τούνελ της κρίσης και η Κοινοβουλευτική Ομάδα λειτουργεί σε μια συνεχή αναταραχή.

Στα «πηγαδάκια» που σχηματίζονται στη Βουλή τα σενάρια που ακούγονται είναι απαισιόδοξα. Άλλοι προβλέπουν σύντομα και πάλι δημοσιονομικά μέτρα, παρά τις διαβεβαιώσεις, άλλοι αναδιαπραγμάτευση του χρέους και όλοι πιστεύουν ότι οδεύουν σε αδιέξοδο.

Στην κατήφεια συμβάλλει και το κλίμα έξω από τη Βουλή. Σχεδόν καθημερινά τα μηνύματα που λαμβάνουν από τους ψηφοφόρους τους είναι αρνητικά. Οι περισσότεροι το κατανοούν και γι’ αυτό και προ ημερών έκαναν κινήσεις για να εκτονωθεί η κατάσταση, καταθέτοντας ερωτήσεις στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.

Η ατμόσφαιρα είναι βαριά και το αναγνωρίζουν και στο Μέγαρο Μαξίμου, παρά το κλίμα αισιοδοξίας που μεταδίδουν. Ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατανοεί ότι η χώρα κινείται και πάλι οριακά.

«Δεν έχουμε μια πυξίδα. Προς τα πού πάμε, ποιοι είναι οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι μας για να στηρίξουμε την κυβέρνηση;» έλεγε βουλευτής που ανήκε κάποτε στην ομάδα των σκληρών σαμαρικών, μια ένδειξη ότι η κατήφεια επηρεάζει οριζόντια την Κ.Ο. της Ν.Δ.

Ο γ.γ. της κυβέρνησης Τάκης Μπαλτάκος, που είναι καθημερινά στη Βουλή, όπου και βρίσκεται το γραφείο του, ο γραμματέας της Κ.Ο. Θανάσης Μπούρας, αλλά και άλλα στελέχη που έχουν επιφορτιστεί από το Μέγαρο Μαξίμου, προσπαθούν να ισορροπήσουν το σκάφος, με συνεχείς ενημερώσεις των βουλευτών.

Παράλληλα, και ο Πρωθυπουργός έχει δώσει εντολές, μετά από σύσκεψη που έγινε προ ημερών στο Μαξίμου για τα επικοινωνιακά, ώστε να υπάρχει καθημερινή και συνεχής ενημέρωση των βουλευτών σε πρώτη φάση.
Αρκεί όμως αυτή η ενημέρωση για να αλλάξει το κλίμα; Όπως επισημαίνει έμπειρος κοινοβουλευτικός, αυτό δεν αρκεί: «Το κλίμα δεν φτιάχνεται μέσα από τη Βουλή, όταν ο γενικός πολιτικός περίγυρος δεν βοηθά» λέει.

Μια μεγάλη ομάδα βουλευτών από διάφορες τάσεις, χωρίς συνεκτικούς δεσμούς μεταξύ τους, συμπίπτουν στην εκτίμηση ότι το κυβερνητικό φράγμα που έχει χτιστεί είναι αδύναμο και υπάρχει κίνδυνος στον πρώτο κοινωνικό σεισμό να αρχίσουν οι διαρροές με κίνδυνο να σπάσει…

Όσο δεν βελτιώνεται η οικονομική απόδοση της κυβέρνησης τόσο θα αναγκαζόμαστε να απολογούμαστε και πλέον δεν είμαστε πειστικοί, λένε. Από την άλλη υπάρχουν οι μουτζαχεντίν του μνημονίου που υποστηρίζουν ότι «δεν μπορεί να ανακοινώνουμε μια πολιτική και έπειτα να καθυστερούμε να την εφαρμόσουμε και να την ακυρώνουμε» σημειώνουν.

Οι βουλευτές αυτοί πιέζουν για ορατά και μετρήσιμα αποτελέσματα στους στόχους για τους οποίους δεσμεύτηκε η κυβέρνηση απέναντι στην τρόικα.

Ιωάννης Μαρτέλλος

Για τη διεξαγωγή εκλογών το φθινόπωρο του 2014 ή τον Μάιο του 2014, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, συζήτησαν και συμφώνησαν στην τελευταία τους συνάντηση στο Μαξίμου ο Α. Σαμαράς και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, αποκλείοντας οριστικά σενάριο πρόωρων εκλογών μέσα στο 2013.

Η συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου στηρίζεται σε δύο σταθερές, στο πλεόνασμα και στην προεδρία της Ε.Ε., και τρεις μεταβλητές, στο νέο δάνειο, στις κοινωνικές αντιδράσεις και στην κακή πορεία των εσόδων

Στελέχη του Μαξίμου επιμένουν στην εισήγησή τους στον κ. Σαμαρά για πρόωρες εκλογές μέσα στο φετινό φθινόπωρο, με βασικό επιχείρημα να ελέγξουν τις εξελίξεις, να μη χάσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και μια κυβέρνηση με νωπή εντολή να διαπραγματευθεί το τρίτο Μνημόνιο.

Ο πρωθυπουργός, ωστόσο, φέρεται να απέρριψε οριστικά αυτές τις εισηγήσεις και να έχει συμφωνήσει με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον εκλογικό σχεδιασμό της δικομματικής κυβέρνησης. Αμφότεροι, ωστόσο, αξιολογούν ως σημαντική την πιθανότητα του λεγόμενου «ατυχήματος» και πολλά θα κριθούν από το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα του φθινοπώρου.
Εξαιρετικά κρίσιμες παράμετροι επίσης είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με την τρόικα μετά τις γερμανικές εκλογές αλλά και η συζήτηση για το τρίτο Μνημόνιο που θα ξεκινήσει μέσα στον Νοέμβριο και πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στα μέσα της επόμενης άνοιξης.

Το νέο πακέτο, που ήδη έχει υπολογιστεί κοντά στα 10 δισ. ευρώ, ήδη συνδέεται με νέα μέτρα από ισχυρούς θεσμικούς παράγοντες της Ε.Ε. όπως ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ωστόσο οι κκ. Σαμαράς και Βενιζέλος επιμένουν ότι νέα μέτρα δεν θα αντέξει η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικονομία.

Νέο δάνειο, νέα μέτρα

Διευκρινίζοντας πως μπορεί αυτά τα δύο να ισχύουν παράλληλα, κυβερνητικοί παράγοντες εξηγούν στην «Ε» ότι οι αποφάσεις για μέτρα και νέο δάνειο που θα ληφθούν την άνοιξη θα εφαρμοστούν από το τέλος του τρέχοντος προγράμματος και μετά, δηλαδή μετά το φθινόπωρο του 2014.

«Καμία κυβέρνηση μέσα στην περίοδο των Μνημονίων δεν άντεξε να περάσει από τη Βουλή και να εφαρμόσει πάνω από ένα πακέτο μέτρων», λένε χαρακτηριστικά, επιβεβαιώνοντας επί της ουσίας γιατί Σαμαράς και Βενιζέλος συμφώνησαν σε εκλογικό σχεδιασμό που καταλήγει σε πρόωρες εκλογές το επόμενο φθινόπωρο.

Ενισχυτικά, άλλες κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι αυτή τη φορά, κυρίως λόγω της διαφωνίας του ΔΝΤ να συμμετέχει οικονομικά στο τρίτο πακέτο για την Ελλάδα, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το τρίτο πρόγραμμα θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται από το τέλος του ισχύοντος προγράμματος και μετά και όχι άμεσα, όπως συνέβη με το δεύτερο πακέτο, που αναίρεσε το πρώτο και ξεκίνησε να εφαρμόζεται από την επόμενη ημέρα της συμφωνίας.

Η συμφωνία Σαμαρά - Βενιζέλου έχει λάβει υπ' όψιν μια σειρά από σταθερές αλλά και μεταβλητές.

Στις σταθερές περιλαμβάνεται η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, η οποία, κατά την κυβέρνηση, θα δημιουργήσει άλλη βάση διαπραγματεύσεων. Περιλαμβάνεται ακόμα η ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από τον Ιανουάριο ώς τον Ιούνιο του 2014, στην οποία πολλά επενδύουν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.

Στις μεταβλητές συγκαταλέγεται η προσπάθεια που θα γίνει για νέα αναδιάρθρωση χρέους, παράλληλα με τη συμφωνία για νέο δάνειο στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που θα ξεκινήσουν μέσα στον Σεπτέμβριο, μετά τις γερμανικές εκλογές. Στην κυβέρνηση και κυρίως στο υπουργείο Οικονομικών υπάρχει η αισιόδοξη εκδοχή ότι η Ελλάδα μπορεί να μη χρειαστεί νέο δάνειο και να βγει στις αγορές για να δανειστεί μέσα στο 2014 με την εγγύηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η αισιοδοξία αυτή όμως δεν βασίζεται στα μέχρι σήμερα γνωστά δεδομένα.
 

Φόβοι για ατύχημα

Η μεταβλητή που, ωστόσο, απειλεί ευθέως τον εκλογικό σχεδιασμό είναι το λεγόμενο «ατύχημα». Το «ατύχημα» που δεν σχετίζεται μόνο με το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης, όπως αφήνει να διαρρεύσει το Μαξίμου για να χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ τακτικές αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης.

Σχετίζεται και με την αδυναμία της πλειονότητας της κοινής γνώμης, της μεσαίας τάξης και των λεγόμενων «νοικοκυραίων», να πληρώνουν φόρους και χαράτσια, κάτι που μαθηματικά θα οδηγήσει στην ανάγκη νέου δανείου και θα απαιτήσει τη λήψη νέων μέτρων που αυτή η κυβέρνηση δεν θα καταφέρει να περάσει από τη Βουλή.

Αλλωστε, η μεταφορά της συζήτησης για νέο δάνειο και νέο πρόγραμμα στα μέσα της επόμενης άνοιξης σχετίζεται άμεσα με το γεγονός ότι τα οικονομικά στοιχεία του 2013 θα γίνουν γνωστά το πρώτο τρίμηνο του 2014 και θα αποτελέσουν τη μόνη πραγματική βάση της συζήτησης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές.

Μεταβλητή, βεβαίως, και σενάριο που ήδη επιχειρείται να αποφευχθεί είναι ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στις επικείμενες ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές, που δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να σταθεί και θα επιβεβαιώσει πέρα από την προβλέψιμη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την άνοδο της Χρυσής Αυγής.

Αυτός είναι ο λόγος κινήσεων όπως ο νέος νόμος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές ή η δέσμευση Βενιζέλου ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου στις ευρωεκλογές να κατέβει η ενιαία κεντροαριστερά και όχι μόνο του το ΠΑΣΟΚ. Εάν αυτές οι κινήσεις αποδειχθούν στην πορεία αναποτελεσματικές, τότε θα εγκαταλειφθεί ο σχεδιασμός για εκλογές το φθινόπωρο του 2014 και θα ενεργοποιηθεί αυτός για τις τριπλές εκλογές τον Μάιο του 2014 με την ελπίδα των δύο κυβερνητικών κομμάτων ότι το διακύβευμα θα συγκρατήσει τις διαρροές τους.

ενετ

Τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας και τις συνθήκες ζωής στη σύγχρονη Ελλάδα είναι ζοφερά.

Και αποδεικνύουν ότι το πολιτικό σύστημα που κυβερνά εδώ και 3 χρόνια, επαναλαμβάνοντας μονότονα σενάρια περί success story, βρίσκεται εκτός πραγματικότητας. Ποια επιτυχία άραγε και πού, προμηνύουν τα αδιάσειστα ντοκουμέντα μιας πρωτοφανούς κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής;

Η πραγματική ανεργία φέτος, όπως λέει ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης, θα κυμανθεί στο 29%-30% και θα αγγίξει το 64% στους νέους. Το 2014 οι προβλέψεις είναι πιο μαύρες, καθώς το ποσοστό της ανεργίας θα φτάσει στο 31,5%, καθιστώντας ουσιαστικά μη βιώσιμη την ελληνική κοινωνία.

Σύμφωνα με την έρευνα της ΓΣΕΕ, 4 στους 10 ανέργους (7 στους 10 άγαμοι) επιβιώνουν σήμερα χάρη στη στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον, αφού μόλις το 12% παίρνει κάποιο επίδομα από τον ΟΑΕΔ. Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, που το 55% είναι πρόθυμο να δουλέψει με οποιαδήποτε αμοιβή. Και το χειρότερο: θα χρειαστούν 20 χρόνια και ρυθμοί ανάπτυξης 4%-5% το χρόνο για να πέσει η ανεργία στα επίπεδα του 2009!

Στη Βόρεια Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Οι προέδροι των Εργατοϋπαλληλικών Κέντρων εκτιμούν ότι στη Θεσσαλονίκη η πραγματική ανεργία αγγίζει το 36% (έναντι επίσημου ποσοστού 31,5%), στα Γιαννιτσά στο 56%, στη Δράμα το 50%, στη Ροδόπη το 46%, ενώ γύρω από το 40% κινείται σε Σέρρες, Εβρο και Ξάνθη.

Την ίδια στιγμή, στα αποτελέσματα α' εξαμήνου των εισηγμένων εταιρειών στο Χρηματιστήριο καταγράφεται πτώση τζίρου κατά 7,2% και λειτουργικών κερδών κατά 17,5%, ενώ διατηρείται ο υψηλός δανεισμός στους κλάδους εκδόσεων, ατκοπλοϊκών εταιρειών και κατασκευών. Στρεβλή εικόνα όσον αφορά την πραγματική κερδοφορία τους εμφανίζουν και οι τράπεζες.

Αλλά και οι προοπτικές ανάκαμψης απομακρύνονται. Για τρίτο συνεχόμενο μήνα, από τον Μάιο, υποχώρησε ο δείκτης οικονομικής εμπιστοσύνης (βιομηχανία, υπηρεσίες, εμπόριο, κατασκευές) στην Ελλάδα τον Αύγουστο. Κινείται αντίθετα με αυτόν της Ευρωζώνης, που αυξάνεται σταθερά από τον Απρίλιο.

Είναι προφανές ότι η πολιτική των δανειστών μας και το μνημονιακό πρόγραμμα λιτότητας, που εξαθλιώνει μεγάλο μέρους πληθυσμού, έχει όντως επιτύχει τους στόχους του.

Ισως αυτός ήταν εξ αρχής ο σκοπός τους: μια κοινωνία διαλυμένη κι ένα κράτος ανίκανο να προστατεύσει στοιχειώδη δικαιώματα των πολιτών του και να προασπίσει αποτελεσματικά το δημόσιο συμφέρον. Η συνεχής πίεση για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας το αποδεικνύει.

Η κυβέρνηση δεν το βλέπει και συναινεί στο έγκλημα;

enet

Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση κι ούτε μπορεί να υπάρξει.

Κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον και γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να σχεδιάσει για ολόκληρες κοινωνίες όλες εκείνες τις απίθανες λεπτομέρειες που φτιάχνει η ζωή, έτσι ώστε να παρουσιάσει κάποια βασιλική οδό για την πρόοδο και την ανάπτυξη.

Αυτές έρχονται όταν επιτρέπεται στους ανθρώπους να δοκιμάσουν νέα πράγματα, ακόμη κι αυτά που πολλοί θεωρούν «τρελά». Η πρόοδος και η ανάπτυξη είναι μια διαρκής διαδικασία δοκιμών και λαθών, βελτιωμένων πρακτικών μέχρι κάποια στιγμή να εμφανιστεί -συνήθως από νέους ανθρώπους- η μεγάλη επιτυχία.

Κατά την ίδια λογική σήμερα δεν εκτελείται κάποιο μεγάλο σχέδιο που κρατά την Ελλάδα στάσιμη. Υπάρχουν μόνο μικρά κατεστημένα, μικρές φιλοδοξίες, μικρές ίντριγκες, που σε διάφορους τομείς κλείνουν τον δρόμο στους νέους προς όφελος εκείνων που κατέχουν τα πόστα.

Είναι όλες εκείνες οι ευνοϊκές για κάποιες ομάδες κρατικές ρυθμίσεις που δημιουργούν έλη στασιμότητας. Κάθε λίγο και λιγάκι νομοθετούνται απαγορεύσεις και ρυθμίσεις που κατ’ ουσίαν απαγορεύουν να δοκιμαστούν νέοι άνθρωποι ή νέες πρακτικές σε κάθε τομέα της ελληνικής πραγματικότητας.

Αυτή η πρακτική απαντάται παντού· στα κλειστά επαγγέλματα, στις απίθανες διοικητικές ρυθμίσεις που αποτρέπουν νέους επιχειρηματίες να μπουν στην αγορά, στη δημόσια διοίκηση, στα ΑΕΙ κ.λπ. Υπάρχουν πάντα κάποιες αόριστες και απίθανες διατάξεις νόμων, που δεν τις προσέχει κανείς, και οι οποίες μόνο στόχο έχουν τη συντήρηση του υπάρχοντος.

Πιο χαρακτηριστική περίπτωση απαντάται στα ΑΕΙ, όπου παρατηρείται η μοναδική τάξη των Ελλήνων που δεν θέλουν να βγουν στη σύνταξη.

Διάφοροι μεγαλόσχημοι καθηγητές κατόρθωσαν να επεκτείνουν το όριο συνταξιοδότησης στα 67 έτη (την εποχή μάλιστα που όλοι οι Ελληνες ονειρεύονταν να βγουν στη σύνταξη στα πενήντα) και τώρα κάποιοι πάλι επιχειρούν να διατηρήσουν (τις διοικητικές μόνο) θέσεις μέχρι τα βαθιά γεράματα· σημειώσαμε τις διοικητικές θέσεις διότι ορθώς ο νόμος προβλέπει ότι κάποιοι καθηγητές μπορούν να διδάσκουν ως ομότιμοι και μετά τη συνταξιοδότησή τους. Είναι δε απορίας άξιον γιατί κάποιοι καθηγητές θέλουν να ασκούν τα κατά κανόνα βαρετά διοικητικά καθήκοντα (σε σχέση πάντα με τη μαγεία της επιστήμης) αντί να συνταξιοδοτηθούν ή να προσφέρουν τα φώτα τους ως απλοί ομότιμοι.

Ακόμη δε πιο περίεργο είναι οι σχέσεις τους με το πολιτικό σύστημα ή έστω μέρος αυτού, το οποίο χρησιμοποιούν για να πετύχουν τους σκοπούς τους.

Ετσι έξι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (επτά έγραψε σε επιστολή του στην «Κ» 11.9.2013 ο καθηγητής της Ιατρικής κ. Χριστόδουλος Στεφανάδης και ίσως να έχει καλύτερη πληροφόρηση) -οι κ.κ. Λένα Μακρή (Φθιώτιδας), Μάξιμος Σενετάκης (Ηρακλείου), Μάνος Κονσόλας (Δωδεκανήσου), Γιώργος Γεωργαντάς (Κιλκίς), Μαρία Αντωνίου (Καστοριάς), Λάζαρος Τσαβδαρίδης (Ημαθίας)- ξύπνησαν ξαφνικά κάποιο πρωί και αποφάσισαν να καταθέσουν μια τροπολογία σύμφωνα με την οποία θα επιτρέπεται σε καθηγητές άνω των 67 ετών να συνταξιοδοτηθούν μεν, αλλά να παραμείνουν κοσμήτορες των τμημάτων τους.

Γιατί; Δεν το εξηγούν στην πρότασή τους· λένε απλώς ότι υπάρχει ασάφεια νόμου. Και όπως είναι γνωστό σ’ αυτή τη χώρα, κάθε ασάφεια νόμου είναι υπέρ της συντήρησης και κατά των νέων.

Πάσχος Μανδραβέλης

Σε μια αίθουσα που μετά βίας χωρούσε 100 ανθρώπους άνοιξε χθες η αυλαία της διήμερης θλιβερής παράστασης του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή την 39η επέτειο από την ίδρυσή του.

Στην εκδήλωση, που ξεκίνησε με την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου και θα κλείσει σήμερα πάλι με ομιλία του βουλιμικού για εξουσία αντιπροέδρου της κυβέρνησης, βρέθηκαν από κοινού όλα τα... φθαρμένα υλικά που έφεραν τη χώρα σε αυτήν τη δραματική κατάσταση. Κώστας Λαλιώτης, Βάσω Παπανδρέου, Δημήτρης Λιντζέρης, Αγγελος Τόλκας, Γιάννης Καψής, Γιώργος Καμίνης, Χρήστος Παπουτσής, Γιώργος Ανωμερίτης, Στέλιος Αγγελούδης και φυσικά η πλειονότητα των στελεχών που απαρτίζουν το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Μεταξύ αυτών, η Φώφη Γεννηματά, ο Γιάννης Μανιάτης, η Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ο Συμεών Κεδίκογλου, ο Πάρις Κουκουλόπουλος κ.ά. «γιόρτασαν» με πανηγυρικό τρόπο την ημέρα όπου μπήκαν οι βάσεις για τη σημερινή... «σοσιαλιστική» καταστροφή! Να σημειωθεί, πάντως, ότι οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου θα δώσουν σήμερα το «παρών», απευθύνοντας μάλιστα και ομιλία.

Από την πλευρά του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σε μια προσπάθεια να επανασυσπειρώσει το ΠΑΣΟΚ, που έχει πάντως... ξεχαστεί από τους πολίτες, δείχνοντας παράλληλα ότι ζει στον δικό του μικρόκοσμο, υποστήριξε ότι «ΠΑΣΟΚ ούτε υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ χάριν του εαυτού του». Προσέθεσε υποκριτικά, απαλείφοντας τον «πρότερο έντιμο βίο» του κόμματος, ότι «υπάρχει για τον τόπο, για την πατρίδα, για τις προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, υπάρχει στο όνομα των ιδεών του και φυσικά στο όνομα των ευθυνών που έχει αναλάβει διαχρονικά».

Ενώ προανήγγειλε ότι σήμερα, στην επετειακή εκδήλωση, θα μιλήσει «στο όνομα της παράταξης για την προοπτική της και την προοπτική της χώρας» και σημείωσε ότι με τη μαζική παρουσία θα σταλεί το μήνυμα ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ». Σχετικά μάλιστα με τις παρεμβάσεις που θα προηγηθούν της δικής του, των Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, ισχυρίστηκε ότι «σηματοδοτούν την ενότητα και τη συσπείρωση όλης της δημοκρατικής παράταξης, του κόμματός μας».

Αλέξανδρος Διαμάντης
 

Είναι το μόνο σύνθημα που μπορεί πλέον να συνεγείρει τους Έλληνες. Είναι η μόνη διαδικασία που μπορεί να αλλάξει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στην χώρα.

Αυτός που θα αρθρώσει όμως ένα τέτοιο σύνθημα, πρέπει να πείσει πως είναι σε θέση να το εφαρμόσει προς κάθε κατεύθυνση, ακόμη και προς τα ... επάνω.

Κάνουμε λάθος όσοι τόσον καιρό υποστηρίζουμε πως η κοινωνία χρειάζεται πρωτίστως ένα όραμα. Όχι! Εκείνο που χρειάζεται κυρίως είναι Δικαιοσύνη και Νέμεσις. Να μπουν στην φυλακή οι κλέφτες του χρήματος και των ονείρων του απλού πολίτη.

Οι δικαστές θα πρέπει να αρχίσουν την προπόνηση. Πρώτα να καθαρίσουν τα του οίκου τους, μετά θα τους χρειαστεί η κοινωνία σε ατέλειωτες υπερωρίες. Είναι πολλή η κόπρος του Αυγεία, είναι αμέτρητα τα λαμόγια, είναι πανίσχυροι οι διαπλεκόμενοι, οι πολιτικοί, οι εργολάβοι, οι μεσάζοντες.

Είναι στρατιές οι κλέφτες και καραβιές οι απατεώνες. Ολόκληρες μεραρχίες τα παράσιτα που ρούφηξαν και ρουφάνε ακόμη το αίμα του κοσμάκη. Αντί να κυνηγάμε τους καταστραμμένους που δεν πληρώνουν τον ΟΑΕΕ, τους ενδεείς που δεν μπορούν να οικονομήσουν την δόση της εφορίας, το σπιτάκι του άνεργου και του φτωχού, θα πρέπει να κατατροπώσουμε τους «λίσταρχους», τους πρίγκιπες με εκκαθαριστικά κολλήγα, τους «υπερπόντιους» με τις σπιταρόνες και το κρυμμένο ρευστό, τους μιζαδόρους και τους κομπραδόρους με τα κοχίμπα και τις φεράρι, τους αιρετούς με τα «πόθεν αίσχη».

Δεν πρόκειται να σωθεί αυτή η χώρα αν δεν υπάρξει κάθαρση. Κυρίως αυτή η αίσθηση της ατιμωρησίας, της βαθιάς αδικίας, της ιταμής πρόκλησης εκ μέρους των απατεώνων που μας βγάζουν προκλητικά τη γλώσσα, είναι που οδηγεί την κοινωνία στα άκρα.

Φυσικά η κάθαρση από μόνη της δεν φτάνει.

Αν είναι να οικοδομήσουμε μια νέα κοινωνία στα χνάρια της παλαιάς, αν είναι να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε το παλιό αποτυχημένο οικονομικο-πολιτικό μοντέλο, η κάθαρση θα λειτουργήσει μονάχα ως ανακουφιστική και παρηγορητική παρένθεση.

Μετά την κάθαρση και την τιμωρία των ενόχων, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε βαθιές αλλαγές στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία, ώστε να εξασφαλίσουμε ένα πιο δίκαιο, αξιοκρατικό και αποτελεσματικό μοντέλο ανάπτυξης για την χώρα.

Χωρίς αυτό, ότι και να κάνουμε θα παραμείνει ημιτελές. Αλλά δεν θα μπορέσουμε καν να ξεκινήσουμε χωρίς την εύρεση και τιμωρία των ενόχων. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουμε ομαλά πιο πέρα με συγχωροχάρτια και ευχές.

Τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει αυτός που θα πείσει τον κόσμο πως μπορεί και θέλει να καθαρίσει την επί δεκαετίες συσσωρευμένη κόπρο του Αυγεία σε κάθε μεριά, σε κάθε τομέα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.

Δεν υπάρχει μέλλον, χωρίς το οριστικό, δίκαιο, τιμωρητικό, λυτρωτικό ξεκαθάρισμα με το φαύλο παρελθόν!

Akenaton, antinews