Άρθρα

Είναι λάθος το άνοιγμα της χώρας προς τους τουρίστες; Οχι. Αν η χώρα δεν άνοιγε θα ήταν σαν να αρνείται την πραγματικότητα στην οποία καλείται να προσαρμοστεί. Θα έβαζε το κεφάλι της στην παχιά αμμουδιά και όταν το έβγαζε θα έβλεπε μόνο ερείπια.

Η εικόνα των άδειων δρόμων ανήμερα του Πάσχα θα μείνει για πάντα ως μια ιστορική στιγμή απόλυτης ελληνικής πειθαρχίας, ενώ η δήλωση του διάσημου καθηγητή Γιουβάλ-Νοά Χαράρι πως θα επέλεγε την Ελλάδα να ηγηθεί του σχεδίου δράσης κατά του κορονοϊού μάς φέρνει στο διεθνές προσκήνιο ως παραδειγματική περίπτωση γενναίας αντιμετώπισης μιας παγκόσμιας πρόκλησης. Από πότε έχει να συμβεί αυτό; Στην πραγματικότητα από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940!!

Σε ένα άρθρο πραγματικό ύμνο για την Ελλάδα η βρετανική Telegraph γράφει ότι η χώρα που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί για να αφήσει πίσω του τον εφιάλτη του κορονοϊού είναι η Ελλάδα.

Το καταλαβαίνουν όλοι: Αυτό το τεστ θα είναι πιο δύσκολο από το προηγούμενο. Το σοκ του εγκλεισμού, η αυτοπειθαρχία σε μια γενική απαγόρευση εξόδου, στη σκιά ενός μεγάλου φόβου ήταν, σχετικά, ευκολότερη δοκιμασία από το μακρύ τεστ της μετάβασης, από την προσαρμογή σε ένα σχήμα σταδιακής άρσης των περιορισμών, με ρυθμό βήμα-βήμα, ο οποίος δεν αποκλείεται να γίνει ένα βήμα εμπρός, δύο βήματα πίσω.

Πέραν της μέχρι στιγμής επιτυχούς στρατηγικής για τον έλεγχο της εξάπλωσης της πανδημίας στην Ελλάδα, στην χώρα συντελείται σιωπηρά και κάτι άλλο. Η τακτική που έχει επιλεγεί για την διαχείριση της κρίσης αυτής είναι σαφής. Βασίστηκε αρχικώς στην ορθή εκτίμηση της κρισιμότητας της κατάστασης και αυτό οδήγησε σε κάτι απλό, αλλά καθοριστικής σημασίας: την έγκαιρη λήψη αποφάσεων και μέτρων.

Κορώνα - γράμματα η μοίρα της ανθρωπότητας. Για εφιαλτική κυριολεξία πρόκειται, όχι για μακάβριο λογοπαίγνιο. Ο κορωνοϊός αφάνισε ήδη χιλιάδες ανθρώπους, απειλεί δε ασύγκριτα περισσότερους – και μάλιστα, προς το παρόν, κυρίως σε χώρες ακμαίες.