Silvercity.gr - Παράθυρο στα Νότια Προάστια

Τετ12192018

Τελευταία ΕνημέρωσηΤετ, 19 Δεκ 2018 3pm

Back Βρίσκεστε εδώ: Αρχική Πολιτισμος & Ψυχαγωγια Πολιτισμος

Γέροντας Παΐσιος: “Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρει ψάρια”

Λεπτομέρειες
Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 12 Δεκεμβρίου 2018 12:31

agios spyridonas

Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία από το βιβλίο του γέροντα Παΐσιου, που αξίζει σίγουρα να διαβάσουν όλοι.

Κάποτε στο Κουτλουμουσιανό Κελί του Αγίου Σπυρίδωνος, το Κερκυραίικο, ενώ είχε πλησιάσει η εορτή του Αγίου, δεν είχαν βρει ακόμη ψάρια και οι Πατέρες ανησυχούσαν.

Τα Καλογέρια έλεγαν στον Γέροντα να αγοράσουν βακαλάο, μια που δεν βρήκαν ψάρια. Ο Γέροντας τους έλεγε:

– Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρει ψάρια. Και συνέχεια έκανε κομποσκοίνι.

Ενώ είχαν χάσει πια την υπομονή τους τα Καλογέρια και ήταν καταστεναχωρημένα, γιατί η ώρα είχε πλησιάσει και έπρεπε να μαγειρέψουν, ακούνε ξαφνικά να χτυπάν την πόρτα. Ανοίγουν και τι να ιδούν! Δύο ψαράδες με δυό πανέρια γεμάτα ψάρια να ζητάνε τον Γέροντα. Φώναξαν οι υποτακτικοί τον Γέροντα, αλλά οι ψαράδες είπαν:

– Δεν είναι αυτός ο Γέροντας. Σ’ εμάς ήρθε ένας άλλος Γέροντας και μας είπε: “Να πάτε τα ψάρια στο Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος, που πανηγυρίζει, και θα πληρωθείτε με καλή τιμή. Αν θέλετε, να σας δώσω και καπάρο”.

Ο Γέροντας κατάλαβε το θαύμα και τους πέρασε στο Ναό να προσκυνήσουν. Μόλις αντίκρισαν την Εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος είπαν:

– Να αυτός ήταν ο Γέροντας που μας είπε να φέρουμε εδώ τα ψάρια!

Τους λέει τότε ο Γέροντας
– Αχ βρε παιδιά δεν παίρνατε το καπάρο από τον Άγιο για να το έχουμε ευλογία!

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα, έκδ. Ιερό Ησυχαστήριο “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 1993,

Πανάρχαια, πανέμορφη πατρίδα: Η Γαύδος κατοικήθηκε... 300.000 χρόνια πριν - Τι αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα

Λεπτομέρειες
Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή, 09 Δεκεμβρίου 2018 18:13
gaydos
Νέα αρχαιολογικά ευρήματα ανατρέπουν αυτό που έως σήμερα πιστεύαμε, υποδεικνύοντας ανθρώπινη παρουσία στη Γαύδο χιλιάδες χρόνια πριν τη νεολιθική περίοδο:
 Όπως επιβεβαιώνεται από τις αρχαιολογικές έρευνες, η Γαύδος είχε κατά την αρχαιότητα αμπέλια και ελαιώνες καθώς και υπαίθριες εγκαταστάσεις οινοποίησης και αξιοποίησης υδάτινων πόρων. 
Διαφάνεια 1 από 8: Η Γαύδος κατοικήθηκε 300.000 χρόνια πριν - Τι αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα
Διαφάνεια 2 από 8: Η Γαύδος κατοικήθηκε 300.000 χρόνια πριν - Τι αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα
Διαφάνεια 3 από 8: Η Γαύδος κατοικήθηκε 300.000 χρόνια πριν - Τι αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα
Διαφάνεια 4 από 8: Η Γαύδος κατοικήθηκε 300.000 χρόνια πριν - Τι αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα
Διαφάνεια 8 από 8: Η Γαύδος κατοικήθηκε 300.000 χρόνια πριν - Τι αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα
Μέχρι πρόσφατα οι ερευνητές τοποθετούσαν χρονικά την παρουσία ανθρώπου στην Κρήτη περίπου το 7000 π.Χ.

Ωστόσο, ευρήματα των τελευταίων ετών στη Γαύδο ανατρέπουν τις μέχρι σήμερα παραδοχές και οδηγούν σε συμπεράσματα που χρονολογούν την ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή από την παλαιολιθική περίοδο, δηλαδή περίπου 300.000 χρόνια πριν!

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ του flashnews.gr, επικαλούμενο δηλώσεις της Προϊσταμένης Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων, Ελένης Παπαδοπούλου, αυτές οι εκτιμήσεις αλλάζουν σημαντικά τα επιστημονικά δεδομένα για την Κρήτηαλλά και για την περιοχή ευρύτερα της νότιας Ευρώπης. 

«Από αυτά που έχουν δείξει οι ανασκαφικές έρευνες τα τελευταία 10 χρόνια είναι τεράστια η αρχαιολογική και πολιτιστική κληρονομιά της Γαύδου που αποτελεί το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης. Όπως αποκαλύπτουν οι έρευνες των τελευταίων ετών η ανθρώπινη παρουσιά στη Γαύδο πλέον στοιχειοθετείται, τεκμηριώνεται από την παλαιολιθική περίοδο με αποτέλεσμα να αλλάζουν τα δεδομένα και για την Κρήτη και για την ευρύτερη περιοχή της νότιας Ευρώπης.

Δηλαδή, ενώ μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι η ανθρωπινη παρουσία στην περιοχή της Κρήτης ουσιαστικά ξεκινά από την 7η χιλιετία προ Χριστού τώρα με τις λιθοτεχνίες που έχουν εντοπιστεί, έχουν μελετηθεί και έχουν παρουσιαστεί σε επιστημονικές δημοσιεύσεις, ανεβαίνουμε πλέον στην παλαιολιθική περίοδο μιλάμε δηλαδή για 300.000 χρόνια πριν. Υπήρχε ανθρώπινη παρουσία στο νησί, υπήρχαν μετακινήσεις και κατεργασία λίθου».

Είναι χαρακτηριστικό πως υπάρχουν ευρήματα που δείχνουν πως, κατά τη ρωμαϊκή εποχή, υπήρχε εκτεταμένη καλλιέργεια της αμπέλου και της ελιάς στο ακριτικό νησί ενώ στην περιοχή του Άη Γιάννη είχε δημιουργηθεί ένας τύπος συστήματος συγκέντρωσης νερού, όπως εξηγεί ο Αρχιτέκτονας Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων, Γιάννης Χριστοδουλάκος.

Ενώ, σύμφωνα με το rethemnosnews.gr, τα ευρήματα από τις έρευνες, μεταξύ των οποίων πολλές υπαίθριες εγκαταστάσεις οινοποίησης, φανερώνουν ότι η παραγωγή οίνου υπήρξε κινητήρια δύναμη της οικονομικής ζωής της νήσου, ιδιαίτερα μετά τον 1ο αιώνα μ.Χ.

«Διακρίνουμε μια εκτεταμένη διασπορά λαξευτών κατασκευών της αρχαιότητας οι οποίες υποδεικνύουν μία συστηματική παραγωγή της αμπέλου αλλά και πιθανότατα της ελιάς. Λόγω της μεγάλης διασποράς προκύπτει ότι σε κάποιες εποχές κατά την αρχαιότητα υπήρχε μία ακμή σε αυτές τις καλλιέργειες. Επίσης έχουμε βρει ένα έργο που μπορούμε να το πούμε δημόσιο της αρχαιότητας και αφορά στην προσπάθεια συγκέντρωσης του νερού και τη μεταφορά του στην περιοχή του Άη Γιάννη όπου εκεί πιθανότατα εντοπίζεται μία μικρή πόλη κατά τα ρωμαϊκά χρόνια.

Μιλάμε για μία περιοχή υδρομάστευσης, με μία μικρή δεξαμενή και έναν αγωγό φτιαγμένο κατάλληλα ώστε με φυσική ροή να μεταφέρει σε μία απόσταση ενός χιλιομέτρου το νερό», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ.Χριστοδουλάκος.

Οι επισημάνσεις αυτές έγιναν μεταξύ άλλων, στην ημερίδα με θέμα τη Γαύδο και τα μνημεία της, που πραγματοποιήθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων. Στόχος ήταν η κοινοποίηση όλων των γνώσεων και των μελετών γύρω από τον αρχαίο και νεότερο πολιτισμό της Γαύδου με σκοπό την ανάδειξή του.

Λαογραφικό Μουσείο δημιουργεί ο Δ. Ελληνικού-Αργυρούπολης. Μήνυμα Δημάρχου Κωνσταντάτου προς τους πολίτες

Λεπτομέρειες
Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2018 09:53

arg laogr mouseio1

Ψηλά τον πήχυ στον Πολιτισμό  έχει βάλει στον Δ. Ελληνικού - Αργυρούπολης η διοίκηση Κωνσταντάτου.

Εκτός των πολλών ποιοτικών πολιτιστικών εκδηλώσεων και δράσεων του Δήμου, της στήριξης των πολιτιστικών Συλλόγων της πόλης, τώρα ανακοινώνεται η έναρξη των διαδικασιών και για τη δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου για  καταγραφή, διάσωση, συντήρηση και προβολή του μεγάλου λαογραφικού πλούτου της Αργυρούπολης και του Ελληνικού. 

Λίγα λόγια για το Μουσείο - Μήνυμα Δημάρχου Γιάννη Κωνσταντάτου

Α­γα­πη­τοί φί­λοι και φί­λες,

Ο Δή­μος Ελ­λη­νι­κού - Αρ­γυ­ρού­πο­λης ε­πι­θυ­μών­τας να τι­μή­σει την πο­λι­τι­στι­κή ταυ­τό­τη­τα του τό­που μας και προ­κει­μέ­νου να μη χα­θεί ή κα­τα­στρα­φεί το υ­πάρ­χον πο­λι­τι­στι­κό υ­λι­κό, α­πο­φά­σι­σε, με πρω­το­βου­λί­α της Δη­μο­τι­κής Αρ­χής, να ι­δρύ­σει Λα­ο­γρα­φι­κό Μου­σεί­ο.

Ως γνωστόν, στον Δή­μο μας κα­τοι­κούν άν­θρω­ποι, που κα­τά­γον­ται α­πό πε­ρι­ο­χές του Πόν­του μας, ό­πως η Αρ­γυ­ρού­πο­λη και τα Σούρ­με­να, με έν­το­νο το πο­λι­τι­στι­κό στοι­χεί­ο και τα λα­ο­γρα­φι­κά ήθη και έ­θι­μα.

Ε­πει­δή ε­πί­σης με τον και­ρό ο Δή­μος μας εμ­πλου­τί­στη­κε και με πλη­θυ­σμούς με έν­το­να τα δι­κά τους το­πι­κά πο­λι­τι­στι­κά στοι­χεί­α, όπως Κρή­τες, Η­πει­ρώ­τες, Πε­λο­πον­νή­σιους, Νη­σι­ώ­τες κ.λ.π., ε­κτι­μού­με ό­λοι μας το μέ­γε­θος της πο­λι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς, το ο­ποί­ο κα­τέ­χου­με στην Πό­λη μας.

Έ­χου­με συ­νε­πώς ι­ε­ρή υ­πο­χρέ­ω­ση να το συγ­κεν­τρώ­σου­με, να το συν­τη­ρή­σου­με, να το κα­τα­γρά­ψου­με και να το πα­ρου­σι­ά­σου­με σε μό­νι­μη κα­τάλ­λη­λη έκ­θε­ση, έ­τσι ώ­στε να μεί­νει α­σφα­λές και προσβάσιμο σε όλους μας και κυρίως στις επερ­χό­με­νες γε­νε­ές.

Πα­ράλ­λη­λα στο­χεύ­ου­με να κα­τα­γρα­φεί και να φω­το­γρα­φη­θεί κά­θε αν­τι­κεί­με­νο, που σχε­τί­ζε­ται με τον πα­ρα­δο­σια­κό μας βί­ο και πο­λι­τι­σμό, χω­ρίς αυ­τό να ση­μαί­νει ό­τι ό­λα τα αν­τι­κεί­με­να που θα κα­τα­γρα­φούν θα χρη­σι­μο­ποι­η­θούν στην έκ­θε­ση του Μου­σεί­ου.

Έ­τσι τα αν­τι­κεί­με­να αυ­τά με την βο­ή­θεια της τε­χνο­λο­γί­ας θα δι­α­σω­θούν α­πό την α­φά­νεια και τη φθο­ρά και θα μπο­ρούν να γί­νουν ευ­ρύ­τε­ρα γνω­στά και να προ­σελ­κύ­σουν τον παγ­κό­σμιο θαυ­μα­σμό, με­τέ­χον­τας σε δι­ά­φο­ρες η­λε­κτρο­νι­κές εκ­θέ­σεις, μέ­σω δι­α­δι­κτύ­ου.

Για την ε­πί­τευ­ξη του με­γά­λου σκο­πού αυ­τού έ­χει συ­στα­θεί, με α­πό­φα­ση του Δη­μάρ­χου, ει­δι­κή Ε­πι­τρο­πή, η ο­ποί­α έ­χει α­να­λά­βει το συν­το­νι­σμό της με­γά­λης αυ­τής προ­σπά­θειας. Το πρώ­το και ση­μαν­τι­κό­τε­ρο βή­μα αρ­χί­ζει με την κα­τα­γρα­φή των δι­α­φό­ρων αν­τι­κει­μέ­νων που βρί­σκον­ται στα σπί­τια των συμ­πο­λι­τών μας. Αυ­τό θα γί­νει α­πό ει­δι­κά συ­νερ­γεί­α, α­πό συμ­πο­λί­τες μας, οι ο­ποί­οι προ­σφέρ­θη­καν ε­θε­λον­τι­κά.

Σας ε­πι­ση­μαί­νου­με ό­τι με­τά την κα­τα­γρα­φή και φω­το­γρά­φη­ση τα αν­τι­κεί­με­να θα πα­ρα­μέ­νουν στο σπί­τι σας. Ό­ταν τε­λει­ώ­σει η δι­α­δι­κα­σί­α της κα­τα­γρα­φής, ό­λα τα κα­τα­γε­γραμ­μέ­να αν­τι­κεί­με­να θα τα­ξι­νο­μη­θούν και θα α­ξι­ο­λο­γη­θούν α­πό ει­δι­κή ε­πι­στη­μο­νι­κή ομά­δα και θα ε­πι­λε­γούν τα πλέ­ον κα­τάλ­λη­λα για την έκ­θε­ση του Μου­σεί­ου.

Για να δι­ευ­κο­λύ­νου­με την κα­τα­γρα­φή και να έ­χε­τε μια ι­δέ­α τι α­να­ζη­τά­με, σας προ­τεί­νου­με εν­δει­κτι­κά ο­ρι­σμέ­νες κα­τη­γο­ρί­ες αν­τι­κει­μέ­νων που έ­χουν εν­δι­α­φέ­ρον για να κα­τα­γρα­φούν και να εμ­πλου­τί­σουν την έκ­θε­ση του Λα­ο­γρα­φι­κού μας Μου­σεί­ου.

Αυτά είναι:

1. Αν­τι­κεί­με­να που σχε­τί­ζον­ται με την υ­φαν­τι­κή τέ­χνη (βα­φές, σχέ­δια, κα­τερ­γα­σί­α μαλ­λιού κ.α.).

2. Αν­τι­κεί­με­να υ­φαν­τουρ­γί­ας, μάλ­λι­να και βαμ­βα­κε­ρά (χα­λιά, κουρ­τί­νες, τρα­πε­ζο­μάν­τη­λα κ.α.).

3. Κεν­τή­μα­τα κά­θε εί­δους.

4. Οι­κια­κά αν­τι­κεί­με­να, έ­πι­πλα και σκεύ­η (χάλ­κι­να, ξύ­λι­να, γυ­ά­λι­να κ.α.).

5. Πα­ρα­δο­σια­κή εν­δυ­μα­σί­α (αν­δρι­κή, γυ­ναι­κεί­α, υ­πό­δη­ση, κο­σμή­μα­τα κ.α.).

6. Αντικείμενα και εργαλεία που σχε­τί­ζον­ται με πα­ρα­δο­σια­κά ε­παγ­γέλ­μα­τα (όπως επί παραδείγματι γε­ωρ­γός, αμ­πε­λουρ­γός, πετράς, κου­ρέ­ας, ρά­φτης, υ­πο­δη­μα­το­ποι­ός, τσα­ρου­χάς, πε­τα­λω­τής, φα­ναρ­τζής, σα­μα­ράς, ρο­λο­γάς, χρυ­σο­χό­ος, βα­ρε­λάς, κη­ρο­πλά­στης, σι­δη­ρουρ­γός, ξυ­λουρ­γός κ.α.).

7. Αρ­χεια­κές συλ­λο­γές (φω­το­γρα­φί­ες, έν­τυ­πα, ε­πι­στο­λές, βιβλί­α κά­θε εί­δους κ.α.).

8. Έρ­γα λα­ϊ­κών ζω­γρά­φων (κά­δρα, πάν­τες κ.α.).

9. Έρ­γα α­γι­ο­γρά­φων (φο­ρη­τές ει­κό­νες κ.α.).

Σας κα­λώ να συ­νερ­γα­στεί­τε με τους κα­τα­γρα­φείς και την Ε­πι­τρο­πή για να στη­ρί­ξου­με ό­λοι μα­ζί την με­γά­λη προ­σπά­θεια να δι­α­σώ­σου­με και να α­να­δεί­ξου­με τον λα­ϊ­κό μας πο­λι­τι­σμό και τα λα­ο­γρα­φι­κά στοι­χεί­α του τό­που μας, να ορ­γα­νώ­σου­με το δικό μας Λα­ο­γρα­φι­κό Μου­σεί­ο.

Σας πε­ρι­μέ­νου­με ό­λους προ­κει­μέ­νου να συμ­βάλ­λε­τε στον ό­σο το δυ­να­τόν με­γα­λύ­τε­ρο εμ­πλου­τι­σμό του Λα­ο­γρα­φι­κού Μου­σεί­ου μας.

Υ­πεύ­θυ­νες καταγραφής των αν­τι­κει­μέ­νων:

α. κ. Χα­ρά Λαμ­πρι­νού, Αν­τι­δή­μαρ­χος Υ­γεί­ας και Κοι­νω­νι­κής Πο­λι­τι­κής (τηλ. ε­πι­κοι­νω­νί­ας 6932135620).

β. κ. Α­να­στα­σί­α Ευ­αγ­γέ­λου - Στο­λίγ­κα, Συν­το­νί­στρια (τηλ. επι­κοι­νω­νί­ας 6946618727).

Με ε­κτί­μη­ση και ευ­χα­ρι­στί­ες

Ο Δή­μαρ­χος Ελ­λη­νι­κού - Αρ­γυ­ρού­πο­λης

Γιά­ννης Κων­σταν­τά­τος

Ποιος ήταν ο Άγιος Νικόλαος που εορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου

Λεπτομέρειες
Δημοσιεύτηκε στις Τετάρτη, 05 Δεκεμβρίου 2018 21:19
AGIOSNIKOLAOS2018
Ο Άγιος Νικόλαος, τη μνήμη του οποίου γιορτάζει η εκκλησία μας στις 6 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα.

Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά. 

Στη συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. 

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.

Περί των Ιερών Λειψάνων του Αγίου

Ο τάφος του Αγίου Νικολάου στη Βασιλική του Μπάρι, ανοίχθηκε αναγκαστικά το 1953 μ.Χ., κατά την διάρκεια αναστηλωτικών εργασιών, την νύκτα της 5ης προς 6ης Μαΐου. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε επιτροπή από τον Πάπα, με Πρόεδρο τον τότε Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι Ερρίκο Νικόδημο, στην οποία ανατέθηκε η κανονική αναγνώριση των λειψάνων του τάφου. Παράλληλα ο αναγνωριστικός έλεγχος και η καταμέτρηση των οστών ανατέθηκε στον Καθηγητή της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Λουΐτζι Μαρτίνο και τον βοηθό του Γιατρό Αλφρέντο Ρουγγίερι.

Τα Λείψανα μέσα στη λάρνακα έπλεαν σέ ένα διαυγές, άχρωμο και άοσμο υγρό, το οποίο είχε βάθος τρία περίπου εκατοστά. Η εξέταση του υγρού αυτού από τα Ινστιτούτα Χημείας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου του Μπάρι απέδειξε, ότι επρόκειτο για καθαρό νερό, ελεύθερο από άλατα και στείρο από μικροοργανισμούς! Η έρευνα απέδειξε, ότι το υγρό αυτό προήρχετο από τις μυελοκυψέλες των σπογγωδών οστέων! 

Η τρίτη ιστορικά ανακομιδή έγινε την νύκτα της 7ης προς 8ης Μαΐου 1957 μ.Χ., με σκοπό νέα αναγνώριση, καταμέτρηση, ανατομική και ανθρωπολογική μελέτη, πριν την οριστική κατάθεση στην λάρνακα, μετά το πέρας των αναστηλωτικών εργασιών. Στην ιατρική ομάδα συμμετείχε την φορά αυτή και ο Γιατρός Λουΐτζι Βενέζια. Τα αποτελέσματα της ανθρωπολογικής εξετάσεως των Ιερών Λειψάνων υπήρξαν εντυπωσιακά. Διαπιστώθηκε, ότι ανήκαν σέ ένα και το αυτό άτομο και μάλιστα σε άνδρα που είχε ύψος 1.67 περίπου, τρεφόταν κυρίως με φυτικά προϊόντα και πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 ετών. Το άτομο αυτό ανήκε στην λευκή Ινδοευρωπαϊκή φυλή.

Η κατάσταση ορισμένων οστών έδειξε ακόμη, ότι το άτομο στο οποίο ανήκαν, πρέπει να είχε υποφέρει πολύ κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, που του άφησαν σημάδια στην υπόλοιπη ζωή του. Η αγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα και η διάχυτη ενδοκρανιακή υπερόστωση, πρέπει να κληρονομήθηκαν από κάποια υγρή φυλακή, όπου πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του και μάλιστα σε προχωρημένη ηλικία.

Η ιχνογραφική ανάπλαση του προσώπου, με την μέθοδο της υπερσκελετικής αναπλάσεως των μαλακών μερών της κεφαλής, απέδωσε επίσης θεαματικά αποτελέσματα. Τα σχετικά ιχνογραφήματα που δημοσίευσε ο Καθηγητής Μαρτίνο, βρίσκονται σε συμφωνία με τις παλαιότερες απεικονίσεις του Αγίου, εκείνη της Αγίας Μαρίας της Πρώτης (στη Ρώμη, 8ος ή 9ος αιώνας μ.Χ.) και αυτή του Παρεκκλησίου του Αγίου Ισιδώρου, στον Ναό του Αγίου Μάρκου (στη Βενετία, ψηφιδωτό του 12ου αιώνα μ.Χ.).

Δηλαδή, με τις εξετάσεις των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, πιστοποιήθηκε η γνησιότητά τους, αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλυσία του και επίσης ότι η πάροδος του χρόνου δεν άμβλυνε την μνήμη των βασικών χαρακτηριστικών της μορφής του, όπως τα διέσωσε η Ορθόδοξη εικονογραφική παράδοση (πρόσωπο ασκητικό, ευγενικό, με αρμονικές αναλογίες, υψηλό και πλατύ μέτωπο, μεγάλα μάτια – ελαφρά βαθουλωτά – έντονα ζυγωματικά, φαλάκρα). (Βλ. Αντ. Μάρκου, «Τα Λείψανα του Αγ. Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας και οι ιστορικές τους περιπέτειες»· Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Λευκωσίας, φ. 44/1994, σελ. 98 – 106· αγγλική έκδοση από το Κέντρο Παραδοσιακών Ορθοδόξων Σπουδών Έτνας Καλιφορνίας, 1994).

Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στoν Ναό Αγίου Γεωργίου του Νέου Βουκουρεστίου.Ο αριστερός βραχίονας του Αγίου βρίσκεται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ρίμινι Ιταλίας.Απότμημα του αριστερού βραχίονος του Αγίου βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Ναό Βόλου.Μέρος των Λειψάνων του Αγίου βρίσκεται στην ομώνυμη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Μπάρι Ιταλίας.Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Αγ. Νικολάου Άνω Βάθειας Ευβοίας και Φανερωμένης Σαλαμίνος, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Μόσχας, στον ομώνυμο Ναό Αγίας Πετρουπόλεως και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.Ένας εκ των οδόντων του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων.

dogma

Ο πρόεδρος Συλλόγου Κρητών Αργυρούπολης, υποψήφιος στις εκλογές της «Παγκρητίου Ενώσεως»

Λεπτομέρειες
Δημοσιεύτηκε στις Πέμπτη, 15 Νοεμβρίου 2018 13:30

lousidis krites

Ο Χρήστος Λουσίδης θα είναι υποψήφιος στις εκλογές της «Παγκρητίου Ενώσεως» (Νομός Λασιθίου) στις 18 Νοεμβρίου, με τον συνδυασμό «Η Παγκρήτιος μας ενώνει» , που θάχει υποψήφιο πρόεδρο τον Γιώργο Μαριδάκη.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων κι από το 1994 εργάζετια ως ασφαλιστικός σύμβουλος στην Groupama Ασφαλιστική.

Η κρητική καταγωγή της μητέρας του Καλλιόπης Φαζού από το χωριό Κριτσά  Λασιθίου, τον ώθησε από το 1984, σε ηλικία 10 ετών, να ξεκινήσει μαθήματα Κρητικών χορών στον Σύλλογο Κρητών Αργυρούπολης.

Από το 1992 και μέχρι σήμερα είναι μέλος της χορευτικής ομάδας του Λαογραφικού Ομίλου «ΚΟΥΡΗΤΕΣ», ενώ από το 1998 έως το 2002 παρέδιδε μαθήματα κρητικών χορών στους συλλόγους Κρητών Κορωπίου και Νέας Σμύρνης.

Ο Χρήστος Λουσίδης εδώ και 7 χρόνια-από το 2011-είναι πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Αργυρούπολης, όπου  έχει παρουσιάσει ιδιαίτερα σημαντικό έργο.

Περισσότερα Άρθρα...

  1. To βίντεο του ΕΟΤ για Ελλάδα, που βραβευθηκε ως η καλύτερη τουριστική ταινία του κόσμου
  2. ΕΛΛΗΝΙΚΟ-ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ: Εγκαινιάζεται (10/11) ο νέος πρωτοποριακός πολυχώρος - στέκι πολιτισμού
  3. Aγιος Δημήτριος ο Μυροβλήτης. Ο Βίος του, τα θαύματα και ο εορτασμός του
  4. Stranford - Capella Romana: Έτσι ακούγονταν οι ψαλμωδίες στην Αγία Σοφία (vid)